Ουσιαστικά σε πρώτο φόντο της κουβέντας που είχαν ο Ζήσης Βρύζας και τα υπόλοιπα στελέχη του αγωνιστικού αλλά και του διοικητικού κομματιού, αρχικά εντοπίζεται η αδυναμία της ομάδας να σκοτώσει τον αντίπαλο.
Σε έναν αγώνα με τριάντα τελικές προσπάθειες δεν έγινε γκολ και αυτό έχει να κάνει με τη νοοτροπία της ομάδας που δεν είναι στα επίπεδα που πρέπει ακόμη. Σίγουρα υπάρχει μία βελτίωση στον τρόπο που μπαίνει η ομάδα στα παιχνίδια, αλλά ακόμη υπάρχει δρόμος μέχρι να αποκτήσει νοοτροπία πρωταθλητή.
Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχει και το θέμα διαιτησίας. Στον ΠΑΟΚ λένε πως δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση σε καμία άλλη ομάδα να υπάρχουν τέσσερις πέντε φάσεις που θα μπορούσαν να ορίσουν τις τύχες ενός αγώνα, όλες υπέρ του γηπεδούχου και να μην δοθεί μία σε αυτόν.
Στον ΠΑΟΚ στέκονται κυρίως στις δύο φάσεις πέναλτι – απλωμένο χέρι Αλβάρεζ σε σέντρα του Στοχ και σπρώξιμο Βίτορ ενώ είναι έτοιμος να σκοράρει με κεφαλιά στο μισό μέτρο. Εννοείται βέβαια πως στον ΠΑΟΚ θεωρούν καθαρό το γκολ του Νέτσιντ που ακυρώθηκε ως επιθετικό φάουλ του Αθανασιάδη σε μία φάση που ο αντίπαλος τον κρατάει και πέφτει όταν έχει κουμπωμένο το χέρι πάνω του.
Θεωρούν στον ΠΑΟΚ πως σε μία αγωνιστική που η διαφορά έπρεπε να μειωθεί στους τέσσερις από τον Ολυμπιακό πήγε στους οκτώ πόντους και όλα αυτά …χάρις στην παρουσία των διαιτητών της αναμέτρησης και του κλίματος πίεσης που ασκείται σε αυτούς.
«Για πιο προϊόν μιλάμε τώρα και τι να προστατέψουμε. Οι άνθρωποι έχουν ξεφύγει» έλεγαν οι διοικητικοί του ΠΑΟΚ και προσπαθούσαν να στρέψουν την κουβέντα στα κουσούρια που εμφανίζει το αγωνιστικό και πως θα φτάσει η ομάδα σε ένα επίπεδο να έχει καλύτερη νοοτροπία στον αγωνιστικό χώρο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου